“ZE ZIJN VERBAASD ALS ZE VOOR HET EERST KOEIEN ZIEN"

- Gesprek met twee leerkrachten basisschool C.b.s. de Sleutel in Bloemhof -

 

Gedragsproblemen

“Soms zijn we meer bezig met gedrag van kinderen dan leervakken. Ze komen hier met veel bagage binnen. Zo heb ik nu twee kinderen die in Suriname op het vliegtuig zijn gezet richting een andere ouder hier in Nederland die ze al in geen tijden hadden gezien. Dat uit zich in heel onrustig gedrag. Dwars. We zijn er nog niet over uit hoe we daar mee om moeten gaan. Van de Ib-er en school maatschappelijk werk krijg je wel tips maar je moet het zelf doen. Een van de twee kinderen heeft een achterstand, de ander gaat redelijk. Als je met de familie te maken hebt is het soms met de één, soms de ander. En de vader gaat nogal hardhandig met zijn kinderen om…dus daar wil je ook echt niet alles aan kwijt.

In termen van gedrag denken wij vaak; hier ben ik niet voor opgeleid op de PABO. Het gaat dan niet om gedragsstoornissen maar het heeft veel meer te maken met de thuissituatie. En de hulpverlening biedt geen ruimte voor ieder kind. Door de bezuinigingen is maatschappelijk werk moeilijker te bereiken. Veel van deze kinderen hebben een parallel hulptraject nodig. Ouders en kind hebben dat nodig. Daar ben je als school niet voor toegerust.

 

Ervaringen stellen kinderen in staat te leren

Wat we merken is dat kinderen een basis missen waardoor ze moeilijker leren. Ze krijgen die basis van huis uit niet mee. Als je bijvoorbeeld een herfstthema hebt hebben ze geen flauw idee wat herfst überhaupt inhoudt. En op schoolreis, als ze koeien zien, dan zijn ze zooo verbaasd! Een werkweek is voor velen de eerste keer in het bos. En dit soort ervaringen stellen kinderen in staat beter te leren. De lesstof gaat veel verder dan waar deze kinderen zijn. Als je in groep acht de watersnoodramp behandelt hebben ze geen besef wat een dijk is. Dat vraagt dus aandacht waardoor je veel minder de diepte in kunt en dat heeft invloed op de leerresultaten.

 

Ik heb het pas door hoe slecht kinderen hier praten als ik mijn nichtjes hoor praten. Oh, dus zo praat een kind van zes a zeven! Je verlaagt je standaard, hebt soms bijna niet meer door hoe slecht het taalniveau hier is.

 

Ondersteuning voor ouders

Je kunt als school een groot verschil maken maar niet alles oplossen. Ik zou wel eens les willen geven aan ouders; hoe lees je een boekje voor? Er is ondersteuning nodig voor ouders. Er wordt nog wel eens een stap gemist naar ouders toe. De vakantieschool was leuk en heel erg nodig maar waar zijn de ouders? Het wordt ze soms wel wat makkelijk gemaakt. Ze kunnen kinderen de hele dag kwijt. Geven het weg. Wat doen ze zelf? Wat kunnen ze zelf en wat willen ze? Een bezoekje aan de kinderboerderij of de zee kost bijna niets. Bioscoop wel en dat doen kinderen dus wel. Misschien is dat wel een cultureel iets. Maar het is zo waardevol om het verschil tussen een kokkel en een scheermes te leren.

 

Als je geen beeld hebt beklijft een woord niet

In termen van woordenschat werken ervaringen dus heel verrijkend. Je wil niet hoeven uitleggen wat een golf is en dat je nat wordt als een golf over je heen komt. Ouders onderschatten hoe belangrijk dat is. Veel woorden komen in klassituaties weinig voor. En als je geen beeld hebt beklijft het niet. Cito-woorden zijn voor vijftig procent woorden die je op school in de klas gewoon inet gebruikt. Je kunt het ze uitleggen met filmpjes maar dat is toch echt anders dan de zee een keer echt zien. Wat enorm zou helpen is als dit besef toeneemt. Wij begrijpen dat je scores wilt weten maar nu worden dingen vergeleken die je simpelweg niet kunt vergelijken. Een stijging van niveau E naar C is een grotere sprong dan van consistent op B blijven hangen. Wanneer doe je het dan goed? Wanneer haal je alles uit een kind? Een nulmeting zou wat dat betreft fijn zijn.

 

Een andere wereld creëren

Zorgen om kinderen zijn er ook. Je moet er echt niet teveel over nadenken; je moet jezelf een beetje beschermen. We zijn verhard. Ook kinderen zijn verhard. Soms merk je echt niet dat een kind met de riem geslagen wordt. Als je je er teveel in gaat verdiepen ga je een kind zielig vinden. Maar wat je wil is even een andere wereld creëren waar het kind WEL veilig is. Een tegenwicht. Om even dat andere stuk los te laten.

 

Dilemma’s

Bij sommige kinderen vraag ik me wel eens af; ‘wat gaat er in jouw hoofd om….’ Dan zie je schriften met tekeningen….zo rommelig. Hoe chaotisch moet het wel niet zijn in het hoofd van het kind, denk ik dan. Of kinderen van zeven die in de rij gewoon op de grond gaan liggen. Zich simpelweg niet willen gedragen. Tot je zegt; we gaan je vader bellen. Maar als je weet dat dit kind met de riem geslagen wordt zijn dat wel vreselijke dilemma’s. En het is geen kwade wil, ouders zijn ook met de riem geslagen.

 

Ouderavonden met lage opkomst

Het zou goed zijn om ouders op een aantal onderdelen verplicht te stellen mee te doen. Niet alles vrijwillig. Op ouderavonden zien we meer collega’s dan ouders. We zijn nu een paar weken in het schooljaar en veel ouders zijn nog niet eens kennis komen maken. Zijn gewoon niet benieuwd welke leerkracht nu voor de groep van hun kind staat.  Terwijl je daarmee aan je kind laat zien dat je geïnteresseerd bent. En daarnaast ken je elkaar en kun je elkaar veel makkelijker vinden als er iets is.

 

De klassen zijn soms groot, anderzijds; te kleine klassen zijn ook niet goed. Dat geeft kinderen weinig keuze in het maken van vriendjes. Een kleine groep is qua sociale contacten absoluut niet makkelijker. De leerresultaten zijn wel beter.

 

Administratie

Administratie kost veel tijd. In de bovenbouw is het meer dan in de onderbouw. Ik heb groep acht en per toets ben ik 1.5 uur bezig. En vervolgens moet ik negen formulieren invullen…Ik heb gelukkig een kleine klas maar soms heb je twee van deze toetsen per week. Dat is dus zonder corrigeerwerk en toetsen die je niet in die formulieren hoeft op te nemen.“

"Als er verdriet is, maakt delen minder. Als er blijdschap is maakt delen meer."

gesprek verenigingsbestuur Birlik, Bloemhof

 

Twee jongetjes op hun sokken

een beeld

 

Het verloren gaan van complexiteit en nuance als basis voor populisme (video)

vraaggesprek met Nelleke Noordervliet n.a.v. kameropera ‘Het Ware Geweld’.

 

Jongens als troonopvolgers

gesprek met een innovatief jongerenwerker

 

“Mijn neef wilde ineens naar Syrië"

gesprek met een taxichauffeur

 

“Het zijn stuk voor stuk straatkinderen. Ze lossen problemen ook echt anders op.”

gesprek met een leerkracht die de overstap maakte van een school in Rotterdam Noord naar Zuid

 

Een school aan de verkeerde kant van de straat

gesprek met directie basisschool op de Kop van Zuid

 

Je droom komt niet uit

gedicht leerling groep 6 Oranjeschool

 

Verdriet

gedicht leerling van groep 7 Oranjeschool

 

“Werken hier betekent dat je de tijd neemt om te luisteren.”

gesprek met intern begeleider basisschool Bloemhof

 

“Ik ben gelukkig, ik ben vrij.”

gesprekken met mijn 33-jarige Turkse juf

 

“Veel kinderen groeien op in een prikkelarme omgeving.”

kleuterjuf basisschool Bloemhof

 

“Ze zijn verbaasd als ze voor het eerst koeien zien.”

gesprek met twee leerkrachten basisschool C.b.s. de Sleutel in Bloemhof

 

“Wij willen dat onze kinderen in beweging blijven.”

gesprek met 25 moeders van de Oranjeschool

 

“De scholen weten wat kinderen nodig hebben”

gesprek met Ton Huiskens

 

De papiermolen groeit voor basisscholen

directies van drie basisscholen in Bloemhof, Rotterdam Zuid