p moeders oranjeschool

life energies • social motives • caring communities

PERSPECTIVES

“WIJ WILLEN DAT ONZE KINDEREN IN BEWEGING BLIJVEN.”

- In gesprek met 25 moeders van de Oranjeschool -

Ontwikkeling kinderen

"Ja, wij vinden de ontwikkeling van onze kinderen belangrijk. Niet alleen school en rekenen en taal maar ook andere dingen. Zoals sport." "Ik mis muziekles," zegt een moeder. "Het zou zo goed zijn als een kind een instrument leert bespelen. Nu hebben we judo, maar ja, dat is net zoiets als gym. Ik heb liever dat mijn dochtertje muziekles krijgt. Dat is goed voor haar ontwikkeling." Ze krijgt bijval van vijf anderen. Een andere moeder zegt dat ze het leuk zou vinden als kinderen ook leren fietsen en rolschaatsen. "Ik ren wel achter mijn kind aan om hem te leren fietsen zonder zijwieltjes, maar er zijn veel moeders die dat niet doen. Dan kunnen ze als ze vijf zijn dus nog niet fietsen."

Sport en zelfstandigheid

"Ik heb een zoon, hij is hyper," zegt een andere moeder. "Hij moet echt zijn energie kwijt. Ik heb gekeken naar sportverenigingen maar dat kost 90 euro per maand en dat is te duur voor vier keer. Hij kan ook nog niet op zwemles. Ik zou heel graag willen dat mijn kind meer kan sporten, voor zijn motorische ontwikkeling. Maar ook omdat hij daarmee leert zelfstandig te worden. Dat is in deze wereld heel belangrijk." De vrouwen benoemen uit zichzelf dat ‘de Campus’ als het gaat om activiteiten een bijzonder mooie kans is.

Taal

"Weet je wat het is," zegt een ander, "wij willen dat onze kinderen in beweging blijven. Met het lichaam maar ook de hele ontwikkeling. Ook qua taal." Wat is er dan met de taal? Gaandeweg blijkt dat de meeste moeders zich herkennen in het beeld dat hun kinderen twee talen niet volledig beheersen. "Mijn zoon zei laatst tegen mij: ‘Daarom!’ Hij gebruikte het Turkse woord. Maar in het Turks gebruik je dat woord alleen als er iets achteraan komt, niet los. Mijn buurjongen is Turks maar hij spreekt alleen Nederlands." Er wordt afkeurend met hoofden geschud. "Als ik hem vraag; 'waarom praat jij geen Turks?' dan zegt hij; 'Waarom zou ik Chinees spreken?' Het is voor hem iets heel geks, een vreemde taal!"

Vakantieschool

Wat vonden ze van de eerste gezamenlijke kerstvakantieschool? Leuk en goed. Waarom mochten maar 45 kinderen meedoen? Een paar vonden wel dat kinderen ook uit moeten kunnen rusten in de vakantie. Vervelen kinderen zich dan niet? "Neeee, niet als je leuke activiteiten doet met je kinderen. Schaatsen, soms bowlen of een keertje naar de bioscoop." Interesse in een zomervakantieschool is er. Mits het wel ook vooral leuke dingen zijn. Uitstapjes. Niet alleen maar leren, dat moeten ze genoeg.

Opvoeding

De moeders zien in dat kinderen meer onder druk staan om verwachtingen waar te maken dan zij vroeger. Hun kinderen moeten hun best doen op school en het liefst goede resultaten behalen, twee talen beheersen, de Koran kennen, zich gedragen buiten, et cetera. Wel wordt er nagedacht over de wijze van opvoeden. Twijfels en observaties delen ze ook onderling, tijdens het ‘kletsen en roddelen’. Helpen ze hun kind met huiswerk? De een wel, de ander (bewust) niet. "Ik ga er niet iedere dag naast zitten. Dat moet ze zelf leren. Wel zeg ik; als je het niet begrijpt mag je het aan me vragen en dan help ik. Maar ik ga niet het huiswerk voor mijn kind maken."

Eigen ontwikkeling

"Alles wat we hier willen, krijgen we. Een naaicursus, een taalcursus. Al zijn er nu bezuinigingen. Het moeilijke van taalcursussen is dat je niveau 1 of 2 moet hebben om mee te doen. Ja, dan zou ik naar de universiteit gaan." Een andere vrouw: "Er zijn echt wel taalcursussen. Vijf weken voor 45 euro in het Vliegwiel. Maar mensen gaan gewoon niet."

Zorg voor het kind van de ander?

Wat doen ze als ze de indruk hebben dat het niet goed gaat met een kind? Het valt stil. Een mevrouw wuift het weg, dat zien ze nooit. Een ander verbreekt de stilte. "Ja, natuurlijk zien we soms dat het niet goed gaat thuis. Dan gedraagt zo’n kind zich zo agressief, dat is dan echt niet goed. Maar ik kan daar niks van zeggen want de band is belangrijk. Als ik daar iets van zeg, dan komt er ruzie." Duidelijk not done. Maar wat dan? "Hier op school zien de leerkrachten die kinderen iedere dag. Zij zien dus alles. Als het niet goed gaat zal de leerkracht daarover spreken met de maatschappelijk werkster hier op school. Zij kan dan ook met de ouders een gesprek hebben." Wat opvalt is dat ook deze moeders er moeite mee hebben als ze worden aangesproken op gedrag van het kind. Het luistert bijzonder nauw van wie de kritiek komt. "Je gaat achter je kind staan, altijd," is iets dat heel vaak gezegd wordt.

Interculturaliteit

"Marokkanen komen hier niet, die zijn erg op hun eigen groep. Zij spreken wel beter Nederlands maar zij willen niet graag samen met Turken. Turken spreken vaak slecht Nederlands. En eigenlijk willen Turken ook niet samen met andere groepen. Antilianen zijn ook heel moeilijk. Zij (wijzend naar de enige Kaapverdiaanse) is de enige Antiliaan, of eigenlijk Kaapverdiaan die hier komt." Het onderscheid tussen de groepen is iets dat vaker terugkomt in het gesprek. Het is blijkbaar echt een ding. "Als je iets organiseert en je deelt groepen verspreid in, dus aan een tafel een Nederlander, een Turk en een Antiliaan bijvoorbeeld, dan komen ze de volgende keer niet meer. Mensen voelen zich prettiger in hun eigen groep."

Ontmoetingen

Zijn ze wel eens naar het familiebuurtrestaurant geweest op de Bloemhofschool? Een paar vrouwen knikken heftig ‘ja’. Een vrouw merkt op: "de Turken kwamen met het gezin, Marokkaanse vrouwen kwamen alleen." Wat vinden ze van zo’n plek waar meer mensen elkaar kunt ontmoeten? Leuk, als het maar halal is. Ralph (die ze dus bij zijn voornaam kennen) kookt halal en dan is het goed.

"Als er verdriet is, maakt delen minder. Als er blijdschap is maakt delen meer."

gesprek verenigingsbestuur Birlik, Bloemhof

Twee jongetjes op hun sokken

een beeld

Het verloren gaan van complexiteit en nuance als basis voor populisme (video)

vraaggesprek met Nelleke Noordervliet n.a.v. kameropera ‘Het Ware Geweld’.

Jongens als troonopvolgers

gesprek met een innovatief jongerenwerker

“Mijn neef wilde ineens naar Syrië"

gesprek met een taxichauffeur

“Het zijn stuk voor stuk straatkinderen. Ze lossen problemen ook echt anders op.”

gesprek met een leerkracht die de overstap maakte van een school in Rotterdam Noord naar Zuid